Εσωτερικός έλεγχος και διαχείριση υδάτινων πόρων στη γεωργία. Εμπειρική προσέγγιση στους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (Ο.Ε.Β.)

Abstract

As the world population continuously increases, more and more countries are facing the problem of severe water scarcity; as a result the water is now seen as a valuable, perhaps the most valuable, wealth resource. Efforts today are focusing on the proper management of water resources and, where possible, the elimination of the excessive use of water to ensure adequacy for future generations. In this direction, more and more operators of water resources have already been established and are still establishing, both at transnational – international and local – national level, to develop and implement stricter and fairer policies on the critical issue of the rational management of water. Since these bodies of water management, that subject either to the Private or, mainly, to the Public Sector, are controlling significant Capital – Financial resources to serve their purposes, seems now more necessary than ever the implementation of both preventive and restrictive control procedures, in order to ensure their proper functioning and avoid inadvertent or intentional errors / frauds during the performance of their work. In this context, this paper focuses on investigating the manner and degree of implementation of Internal Audit procedures within the institutions managing the water resources in agriculture and especially within the Land Reclamation Organizations (L.R.O.), which are the primary and secondary operators of irrigation water in the Greek territory. The results of this survey highlight the importance and value of the role attributed or should be attributed to the Internal Audit within Land Reclamation Organizations (L.R.O.), whether it is exercised or not by a separate Department within their Administrative structure.

Καθώς ο πληθυσμός του πλανήτη διαρκώς αυξάνεται, όλο και περισσότερες χώρες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της έντονης λειψυδρίας με συνέπεια το νερό να θεωρείται πλέον ως ένας πολύτιμος, ίσως ο πολυτιμότερος, πλουτοπαραγωγικός πόρος. Οι προσπάθειες σήμερα στρέφονται στη σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων και την, κατά το δυνατό, εξάλειψη της αλόγιστης χρήσης του νερού, ώστε να εξασφαλιστεί η επάρκειά του για τις επόμενες γενιές. Προς την κατεύθυνση αυτή, έχουν ήδη συσταθεί αλλά και εξακολουθούν να συστήνονται ολοένα και περισσότεροι φορείς διαχείρισης των υδάτινων πόρων, τόσο σε διακρατικό – διεθνές, όσο και σε τοπικό – εθνικό επίπεδο, με σκοπό την ανάπτυξη και εφαρμογή αυστηρότερων και δικαιότερων πολιτικών πάνω στο κρίσιμο ζήτημα της ορθολογικής διαχείρισης του νερού. Δεδομένου ότι οι εν λόγω φορείς, υπαγόμενοι είτε στον Ιδιωτικό είτε, κυρίως, στο Δημόσιο Τομέα, διαχειρίζονται πλέον σημαντικούς Κεφαλαιουχικούς – Οικονομικούς πόρους για την εξυπηρέτηση του σκοπού τους, φαντάζει σήμερα περισσότερο απαραίτητος από ποτέ, τόσο ο προληπτικός, όσο και ο κατασταλτικός έλεγχος, προκειμένου για τη διασφάλιση της ορθής λειτουργίας τους και την αποφυγή αθέλητων ή ηθελημένων λαθών / απατών κατά την επιτέλεση του έργου τους. Σε αυτά τα πλαίσια, η παρούσα εργασία εστιάζεται στη διερεύνηση του τρόπου και του βαθμού εφαρμογής των διαδικασιών Εσωτερικού Ελέγχου στους φορείς που διαχειρίζονται τους υδάτινους πόρους στη γεωργία και ειδικότερα στους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (Ο.Ε.Β.), οι οποίοι και αποτελούν τους πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους φορείς διαχείρισης αρδεύσιμου ύδατος στην Ελληνική Επικράτεια. Τα αποτελέσματα της έρευνας αναδεικνύουν τη σημαντικότητα και την αξία του ρόλου που προσδίδεται και πρέπει να έχει ο Εσωτερικός Έλεγχος στους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (Ο.Ε.Β.), ανεξαρτήτως εάν αυτός ασκείται από εξειδικευμένο ή μη Τμήμα της Διοικητικής τους διάρθρωσης.