Περίληψη:
Στην παρούσα εργασία διερευνήθηκε το θέμα της αξιολόγησης των διαδικτυακών υπηρεσιών των επιχειρήσεων ταχυμεταφοράς στην Ελλάδα. Για το σκοπό αυτό, το θέμα προσεγγίστηκε τόσο θεωρητικά, όσο κι εμπειρικά. Οι επιχειρήσεις ταχυμεταφοράς ανήκουν στον κλάδο των logistics κι ιδιαίτερα στους παρόχους third-party logistics. Τα logistics είναι μία έννοια η οποία είναι σχετικά πρόσφατη κι έχει συντελέσει στη λήψη αποφάσεων αποδοτικά, ώστε να μειώνει το κόστος των επιχειρήσεων, επεμβαίνοντας αποτελεσματικά στην εφοδιαστική αλυσίδα. Όμως, στην Ελλάδα, η πρόσφατη κρίση φαίνεται να αλλάζει τη δομή του κλάδου, καθώς έχει επηρεάσει την οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων, αλλά και τις έχει κάνει περισσότερο επιλεκτικές ως προς τους πελάτες, παρέχοντας μόνο βασικές υπηρεσίες. Ως προς τις διαδικτυακές υπηρεσίες και ιστότοπους, εξετάστηκαν οι επιχειρήσεις UPS, DHL, TNT, ACS, SPEEDEX, Γενική Ταχυδρομική και ΠΟΡΤΑ-ΠΟΡΤΑ ΕΛΤΑ. Όπως φάνηκε, υπηρεσίες online αποστολής δε διαθέτουν η ACS και η ΠΟΡΤΑ-ΠΟΡΤΑ ΕΛΤΑ. Το θέμα διερευνήθηκε κι εμπειρικά, μέσω της ανάλυσης ερωτηματολογίων που μοιράστηκαν σε 100 εργαζομένους επιχειρήσεων σε όλη την Ελλάδα. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως όλοι οι ερωτηθέντες γνωρίζουν τις επιχειρήσεις ACS και SPEEDEX, ενώ κανείς δε δήλωσε πως γνωρίζει την HELLENIC AIR COURIER. Ως προς την αξιολόγηση των υπηρεσιών, φαίνεται πως σε σχέση με τις UPS και DHL που κλήθηκαν να αξιολογήσουν στη συνέχεια, οι υπόλοιπες επιχειρήσεις υστερούν ως προς τις υπηρεσίες και την επάρκεια των πληροφοριών τους. Στη βάση αυτή, θα πρέπει να γίνουν σημαντικές βελτιώσεις στις επιχειρήσεις ταχυμεταφοράς, ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν στις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν.