Το φαινόμενο του εργασιακού εκφοβισμού (mobbing) σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Abstract

Η παρούσα εργασία διαπραγματεύεται το φαινόμενο του εργασιακού εκφοβισμού (mobbing) στον Δημόσιο Τομέα και ειδικότερα των εργαζομένων στους Οργανισμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση του φαινομένου και η επίδραση στους εν λόγω φορείς μέσα από την βιβλιογραφία και την διεξαγωγή ποσοτικής έρευνας. Αρχικά πραγματοποιείται η βιβλιογραφική ανασκόπηση, η οποία επιχειρεί να παρουσιάσει την έκταση και τα χαρακτηριστικά του ζητήματος του εργασιακού εκφοβισμού, μέσα από μελέτες και συμπεράσματα ερευνών που διεξήχθησαν από διάφορους μελετητές της παγκόσμιας επιστημονικής και ακαδημαϊκής κοινότητας. Κατόπιν, ακολουθεί μια συνοπτική αναφορά σχετικά με την θεσμική και νομική διάσταση του φαινομένου, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς και των διεξόδων που παρέχονται βάση διατάξεων ελληνικής νομοθεσίας στο θύμα. Στην συνέχεια περιγράφεται η διαδικασία της ποσοτικής έρευνας που προγραμματίστηκε με την χρήση διαρθρωμένου σε επτά ενότητες ερωτηματολογίου. Στην έρευνα συμμετείχαν εκατόν πενήντα τέσσερις (154) εργαζόμενοι απασχολούμενοι σε ΟΤΑ Α΄ & ΟΤΑ Β΄ βαθμού. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας, προέκυψε ότι τουλάχιστον ένας στους τέσσερις εργαζομένους έχει πέσει θύμα εργασιακού εκφοβισμού, σύμφωνα με τα οριζόμενα ενός από των μεγαλυτέρων μελετητών του φαινομένου, τον Heinz Leymann (17 Ιουλίου 1932 – 26 Ιανουαρίου 1999). Σημειώνεται δε, ότι από το σύνολο των συμμετεχόντων στην έρευνα, το 55,8% δήλωσε πως θεωρεί ότι έχει υπάρξει θύμα εργασιακού εκφοβισμού. Οι πιο συχνές μορφές mobbing που σημειώθηκαν είναι η διάκριση σε βάρος του εργαζόμενου και ως συχνότερα εμφανίσιμη επίπτωση δηλώθηκε ο θυμός σε ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο και ακολούθως η αίσθηση έντονου άγχους. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν στατιστικές συσχετίσεις, μεταξύ του φαινομένου του εργασιακού εκφοβισμού και διαφόρων μεταβλητών της έρευνας που οδήγησαν στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων.