Η διαχείριση κρίσεων στους εκπαιδευτικούς οργανισμούς προσχολικής αγωγής: ο βαθμός αποτελεσμάτων των παιδαγωγών

Abstract

Δεδομένης της τρέχουσας πανδημίας, είναι ζωτικής σημασίας να προετοιμαστούν επαρκώς οι σχολικές οργανώσεις για τη διαχείριση κρίσεων. Αυτή η μελέτη είχε ως στόχο να διερευνήσει παράγοντες που σχετίζονται με τη διαχείριση κρίσεων ειδικά στο πλαίσιο του νηπιαγωγείου. Συνολικά 108 νηπιαγωγοί προσλήφθηκαν μέσω διαδικτυακών πλατφορμών και αναλύθηκαν οι απαντήσεις τους. Η αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας μετρήθηκε χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο «Επικοινωνιακή Αποτελεσματικότητα» του Kevin Loy (2006), όπως προσαρμόστηκε από τους Dhillon & Kaur (2021). Αυτό το ερωτηματολόγιο αξιολόγησε την παρουσία σχεδίων που σχετίζονται με την κρίση στο έργο των εκπαιδευτικών και περιλάμβανε δημογραφικές ερωτήσεις. Η έρευνα επικεντρώθηκε σε έξι βασικά ερωτήματα: 1) Τι είδους κρίσεις αντιμετωπίζουν οι νηπιαγωγοί στα σχολεία; 2) Πόσο ικανοί νιώθουν οι εκπαιδευτικοί προσχολικής ηλικίας στη διαχείριση αυτών των κρίσεων; 3) Υπάρχει σχέση μεταξύ των κοινωνικοδημογραφικών χαρακτηριστικών των εκπαιδευτικών προσχολικής ηλικίας και της αποτελεσματικότητάς τους στη διαχείριση κρίσεων; 4) Υπάρχουν καθιερωμένα πρωτόκολλα για τη διαχείριση κρίσεων σε περιβάλλοντα προσχολικής εκπαίδευσης; 5) Ποια άτομα διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες για να βοηθήσουν αποτελεσματικά στη διαχείριση κρίσεων μέσα στα σχολεία; 6) Ποια μέτρα μπορούν να ληφθούν για την ενίσχυση των διαδικασιών διαχείρισης κρίσεων στο σχολικό περιβάλλον; Από την ανάλυση των δεδομένων που συλλέχθηκαν προέκυψαν τα ακόλουθα αποτελέσματα σε σχέση με τα ερευνητικά ερωτήματα: 1) Οι σεισμοί (29,6%), ο σχολικός εκφοβισμός (22,2%) και η παραβατικότητα (13,0%) αναγνωρίστηκαν ως οι τρεις πιο διαδεδομένοι τύποι κρίσεων. 2) Οι δάσκαλοι επέδειξαν σχετικά υψηλό επίπεδο αντιληπτής ικανότητας όταν επρόκειτο για τη διαχείριση κρίσεων. 3) Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των εκπαιδευτικών είχαν ελάχιστη συσχέτιση με την αντιληπτή τους ικανότητα. 4) Τα τρία πιο συνηθισμένα γεγονότα που απαιτούσαν σχέδιο διαχείρισης κρίσεων ήταν οι σεισμοί (67,6%), οι επιθέσεις μαθητών από τον SARS-CoV-2 (67,6%) και ο σχολικός εκφοβισμός (43,5%). 5) Στα άτομα που πρέπει να εμπλακούν στη διαχείριση κρίσεων είναι ο διευθυντής (58,3%), μια εξειδικευμένη ομάδα εκπαιδευτικών για τη διαχείριση κρίσεων (43,5%) και οι συνάδελφοι γενικότερα (38,9%). 6) Όσον αφορά τη διαχείριση κρίσεων στο σχολικό περιβάλλον, το 69,6% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην εκπαίδευση και κατάρτιση των εκπαιδευτικών, το 20,3% δίνει προτεραιότητα στην ενίσχυση της συνεργασίας και τον σχεδιασμό σχεδίων αντιμετώπισης, το 7,6% προτείνει πρόσληψη επιπλέον προσωπικού και 2,5 % προτείνει την ανάπτυξη σχεδίων απόκρισης και την ταυτόχρονη εκπαίδευση του προσωπικού. Συμπερασματικά, είναι ζωτικής σημασίας η παροχή εκπαίδευσης και κατάρτισης στους εκπαιδευτικούς στη διαχείριση κρίσεων προκειμένου να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά οι κρίσεις σε περιβάλλοντα νηπιαγωγείου. Οι νηπιαγωγοί βλέπουν τον διευθυντή ως κάποιον που πρέπει να ενταχθεί στα σχέδια διαχείρισης κρίσεων. Είναι σημαντικό να ενισχυθούν τα σχέδια διαχείρισης κρίσεων στο πλαίσιο του νηπιαγωγείου.

Given the current pandemic, it is vital that school organizations are adequately prepared for crisis management. This study aimed to explore factors related to crisis management specifically in the kindergarten setting. A total of 108 preschool teachers were recruited through online platforms and their responses were analyzed. Communication effectiveness was measured using Kevin Loy's (2006) Communication Effectiveness questionnaire, as adapted by Dhillon & Kaur (2021). This questionnaire assessed the presence of crisis-related designs in teachers' work and included demographic questions. The research focused on six key questions: 1) What kinds of crises do kindergarten teachers face in schools? 2) How competent do preschool teachers feel in managing these crises? 3) Is there a relationship between the socio-demographic characteristics of preschool teachers and their effectiveness in crisis management? 4) Are there established protocols for crisis management in preschool settings? 5) Which individuals have the necessary skills to effectively assist in crisis management within schools? 6) What measures can be taken to strengthen crisis management procedures in the school environment? From the analysis of the data collected, the following results emerged in relation to the research questions: 1) Earthquakes (29.6%), school bullying (22.2%) and delinquency (13.0%) were identified as the three most common types of crises. 2) Teachers demonstrated a relatively high level of perceived competence when it came to crisis management. 3) Teachers' demographic characteristics had little correlation with their perceived competence. 4) The three most common events that required a crisis management plan were earthquakes (67.6%), student attacks by SARS-CoV-2 (67.6%), and school bullying (43.5%). 5) The people who should be involved in crisis management are the principal (58.3%), a specialist team of crisis management teachers (43.5%) and colleagues in general (38.9%). 6) Regarding the management of crises in the school environment, 69.6% of the respondents believe that more emphasis should be placed on the education and training of teachers, 20.3% prioritize the strengthening of cooperation and the design of response plans, the 7.6% suggest hiring additional staff and 2.5% suggest developing response plans and training staff at the same time. In conclusion, it is vital to provide teachers with education and training in crisis management in order to effectively deal with crises in preschool settings. Kindergarten teachers see the principal as someone who should be included in crisis management plans. It is important to strengthen crisis management plans within the kindergarten.