Ο βαθμός ικανοποίησης ευάλωτων/ευπαθών κοινωνικών ομάδων από τις κοινωνικές υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης: η περίπτωση των Ρομα-Αθίγγανων του Δήμου Ηράκλειας

Abstract

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών η κοινωνική πολιτική που ασκείται από την τοπική αυτοδιοίκηση έχει αλλάξει και δραστηριοποιείται σύμφωνα με εθνικές πολιτικές. Στόχος της παρούσας εργασίας αποτελεί η διερεύνηση του βαθμού ικανοποίησης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων από την παροχή των κοινωνικών υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ειδικότερα, διερευνάται η περίπτωση των Ρομα-Αθίγγανων του Δήμου Ηράκλειας, ως εμπειρικό παράδειγμα, προκειμένου να αναδειχθούν τα δυνατά ή τα αδύνατα σημεία της κοινωνικής πολιτικής που ασκείται από τον συγκεκριμένο Δήμο. Η εργασία βασίζεται σε ποσοτική μέθοδο με τη χρήση ερωτηματολογίων και το δείγμα που χρησιμοποιεί είναι 91 άτομα. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν τον υψηλό βαθμό ικανοποίησης από την ποιότητα παροχής των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου Ηράκλειας και κυρίως από το Κέντρο Κοινότητας του Δήμου Ηράκλειας. Συμπερασματικά, οι ωφελούμενοι είναι ικανοποιημένοι από τα άτομα που παρέχουν τις κοινωνικές υπηρεσίες αλλά δεν είναι το ίδιο ικανοποιημένοι από την επάρκεια των κοινωνικών υπηρεσιών.

During the last decades, social policy which is practiced by local administration has changed and is activated according to the national policies. The objective of this study is the examination of the satisfaction grade of vulnerable social groups by the provision of social services of local administration. In particular, it is examined the case of Roma-Gypsy of Irakleia’s municipality as an empirical example in order to emerge the strong and the weak topics of social policy which is practiced by the particular municipality. The paper is based on quantitative method and the sample is 91 people. The results emerge the high grade of satisfaction about the quality of the social services of the above municipality and mainly about the high services of the Community Centre of Roma. In conclusion the people who are benefited are satisfied with the people who services them but they are not so satisfied by the sufficiency of the social services.