Εφαρμογή της Μεθόδου των Βοηθητικών Πηγών (Method of Auxiliary Sources - MAS) στην Ανάλυση Ηλεκτρομαγνητικής Σκέδασης από Διηλεκτρικές, Τοπικά μη Λείες Επιφάνειες

Abstract

Σύμφωνα με τη Μέθοδο των Βοηθητικών Πηγών (ΜΑS), μια ομάδα νοητών βοηθητικών πηγών θεωρείται στο εσωτερικό και το εξωτερικό του διηλεκτρικού σκεδαστή, η υπέρθεση των οποίων ακτινοβολεί στον ελεύθερο χώρο το συνολικό σκεδαζόμενο πεδίο. Τα σχετικά βάρη των βοηθητικών πηγών υπολογίζονται από τη λύση ενός αλγεβρικού συστήματος εξισώσεων, το οποίο καταστρώνεται με την επιβολή της κατάλληλης οριακής συνθήκης στην επιφάνεια του σκεδαστή. Η ΜΑS είναι ακριβής και υπολογιστικά αποδοτική μόνο όταν επιλεχθούν σωστά οι θέσεις των πηγών. Για κανονικές γεωμετρίες, όπως ο κύκλος, η βελτιστοποίηση των θέσεων μπορεί να επιτευχθεί αναλυτικά, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό σε πιο σύνθετα σχήματα. Ειδικά σε επιφάνειες με «κορυφές» (δηλαδή τοπικά μη λείες), η κατανομή των πηγών πραγματοποιείται συνήθως εμπειρικά, έτσι ώστε η βοηθητική επιφάνεια παύει να είναι σύμμορφη με τον σκεδαστή, και κάποιες από τις βοηθητικές πηγές πλησιάζουν γεωμετρικά τις κορυφές. Μέχρι στιγμής με αυτόν τον τρόπο έχουν αναλυθεί δισδιάστατες επιφάνειες, κυρίως ορθογωνικής διατομής. Σκοπός αυτής της πτυχιακής εργασίας είναι η ανάλυση διηλεκτρικών, τοπικά μη λείων γεωμετριών, όπως ενός διηλεκτρικού κυλίνδρου διατομής «οφθαλμού», με απώτερο σκοπό την βελτιστοποίηση της αποδοτικότητας της ΜΑS σε αυθαίρετες γεωμετρίες.