Η χρηματοδοτική μίσθωση στην Ελλάδα

Abstract

Την περίοδο αυτή που διανύουμε, εν καιρώ χρηματοοικονομικής κρίσης, οι πηγές χρηματοδότησης των επιχειρήσεων έχουν περιοριστεί σημαντικά, κυρίως λόγω της άρνησης των τραπεζών να τις χρηματοδοτήσουν με τους παραδοσιακούς τρόπους και την ευκολία με την οποία τις χρηματοδοτούσαν το προηγούμενο διάστημα. Στη παρούσα εργασία θα επιχειρηθεί η παρουσίαση της Χρηματοδοτικής Μίσθωσης (Leasing), με σκοπό την ανάδειξη αυτού του εναλλακτικού τρόπου χρηματοδότησης των επιχειρήσεων. Το leasing είναι μία σύγχρονη μέθοδος μεσομακροπρόθεσμης χρηματοδότησης επιχειρήσεων και επαγγελματιών για την απόκτηση παγίων στοιχείων (εξοπλισμού και ακινήτων) που χρησιμοποιούνται για επαγγελματική χρήση. Οι επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από το μέγεθος και τη νομική μορφή αλλά και οι επαγγελματίας, μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη μορφή χρηματοδότησης για την κάλυψη των επενδυτικών τους δαπανών. Το leasing αφορά μόνο επενδυτικές δαπάνες και όχι κεφαλαία κίνησης. Οι επιχειρήσεις ή οι επαγγελματίες που θέλουν να αγοράσουν εξοπλισμό ή κάποιο ακίνητο για επαγγελματική χρήση δεν έχουν παρά αφού επιλέξουν τον εξοπλισμό ή το ακίνητο που τους είναι αναγκαίο και πριν το αγοράσουν, να απευθυνθούν σε μια εταιρία leasing που, αφού συμφωνήσουν τα διαδικαστικά, αυτή θα αγοράσει τον εξοπλισμό ή το κτίριο για λογαριασμό του επιχειρηματία και θα του τον ή το ενοικιάσει. Αν πρόκειται για εξοπλισμό η διάρκεια ενοικίασης πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 ετών για δε τα κτίρια τουλάχιστον 10 ετών. Στο τέλος της μισθωτικής περιόδου, ο μισθωτής μπορεί είτε να εξαγοράσει το πάγιο έναντι συμβολικού τιμήματος είτε να ανανεώσει τη σύμβαση για ορισμένο χρόνο. Η εταιρία leasing συνήθως αναλαμβάνει όλο το κόστος αγοράς του εξοπλισμού ή του ακινήτου αλλά και τον αναλογούντα φόρο. Έτσι η εταιρία δεν πληρώνει άμεσα χρήματα για ότι αγόρασε αλλά γνωρίζει ότι ανά τρίμηνο ή εξάμηνο θα πληρώνει ορισμένη δόση που θα έχει τη μορφή ενοικίου και ως τέτοιο θεωρείται λογιστικά έξοδο και εκπίπτει στο σύνολό της από το φορολογητέο εισόδημα της. Επιπλέον η επιχείρηση, αποκτά καλύτερη ρευστότητα αφού δεν έχει διαθέσει ίδια κεφάλαια για την κάλυψη μέρους του κόστους αγοράς του εξοπλισμού ή του ακινήτου όπως συμβαίνει στην περίπτωση αγοράς με δανεισμό. Αντικειμενικοί σκοποί στην εκπόνηση της παρούσας εργασίας είναι η θεωρητική επισκόπηση του θεσμού της χρηματοδοτικής μίσθωσης ως εργαλείο χρηματοδότησης και επενδύσεων για την επιχείρηση, η ανάλυση της διαχρονικής ιστορίας του θεσμού σε Ελλάδα και Εξωτερικό, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του θεσμού ως αυτόνομη μορφή ανάπτυξης των επιχειρήσεων αλλά και σε σύγκριση με άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία. Στο πρώτο κεφάλαιο ξεκινάμε με μία ιστορική ανασκόπηση του θεσμού παραθέτοντας. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μία θεωρητική προσέγγιση του θέματος με έμφαση στην Ελλάδα. Αναλύονται οι διάφορες μορφές χρηματοδοτικής μίσθωσης, τα πλεονεκτήματα – μειονεκτήματά τους, καθώς επίσης γίνεται και σύγκρισή της με τον τραπεζικό δανεισμό. Στο τρίτο κεφάλαιο, περιγράφεται το νομικό πλαίσιο στο οποίο υπάγεται η χρηματοδοτική μίσθωση στην Ελλάδα, από τις αρχές του 1980 έως σήμερα. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρατίθενται οι αλλαγές στον λογιστικό και φορολογικό χειρισμό των χρηματοδοτικών μισθώσεων βάσει του τελευταίου νόμου, του Ν. 4172/2013. Στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται προσπάθεια ανάδειξης των διαφορών που θα επέλθουν στη χρηματοδοτική μίσθωση, με την καθολική αφομοίωση των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων. Στο έκτο και τελευταίο κεφάλαιο, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη διερεύνηση που εμπεριέχεται στα προηγούμενα κεφάλαια.